Skip to main content

လုိအင္ဆႏၵလား လုိအပ္ခ်က္လား

ေမလ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ရက္၊ ႏွစ္ေထာင့္ကုိးခုႏွစ္

ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက သူမ်ားေတြဘြတ္ဖိနပ္လွလွေလးေတြ စီးတာေတြ႔ရင္လုိခ်င္ခဲ့တယ္။ ငါလည္း ဒါမ်ဳိးလုိအပ္တယ္ေပါ့။ ဒါနဲ႔ အေဖက ႏုိင္ငံျခားျဖစ္ေလး၀ယ္ေပးလုိက္တယ္။ ထူးဆန္းစြာပဲ လုိခ်င္ခဲ့တာ တစ္ကယ္ရလာေတာ့ သိခဲ့ရတာက ကၽြန္ေတာ္ဘြတ္ဖိနပ္စီးရတာ မၾကဳိက္ဘူးဆုိတာပဲ။ စီးရင္ပူမယ္ အုိက္မယ္ဆုိတာ သိရက္နဲ႔လုိခ်င္ခဲ့တယ္ (လုိအပ္တယ္လို႔အေျပာနဲ႔ေပါ့)။ အခုေနာက္ပုိင္းေတာ့ လုိအင္ဆႏၵနဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ကုိ အမွား နည္းေအာင္ ခြဲျခားတတ္လာတယ္။ (ကပ္ေစးနဲတယ္ဆုိတဲ့ နာမည္ေတာ့ ရလာေတာ့တာေပါ့)။ အဓိပါယ္ၾကဳိက္သလုိ ဖြင့္ၾကပါေစ ကုိယ့္အဓိပါယ္သတ္မွတ္ခ်က္က ကုိယ္နဲ႔ကုိက္ညီေနတာပဲ၊ ဒီလုိပဲ ဆက္သြားတာေပါ့။ ေနာက္ပုိင္းဒီဖြင့္ဆုိခ်က္ အုိေဟာင္းၿပီးသုံးမရေတာ့တဲ့အထိ။

လုိအင္ဆႏၵႏွင့္ လုိအပ္ခ်က္ မတူပါ၊ ကြဲျပားျခားနားပါသည္။ လုိအပ္ခ်က္မွာမူ မဖူလုံ မလုံေလာက္သည္႕ေဒသမွ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ၿပီး လုိအင္ဆႏၵမ်ားမွာမူ ျပည္႕စုံဖူလုံေသာေဒသမွ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္စုံတစ္ခု လုိအပ္ေနၿပီဆုိလွ်င္ သိသာထင္ရွားေသာ မရွိျခင္းတစ္ခု ေပၚေပါက္ေနေပလိမ့္မည္။ တစ္ဖက္တြင္ တစ္စုံတစ္ခုကို လုိခ်င္ၿပီဆုိက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တြင္ ရွိၿပီးသားတစ္ခုခုကုိ တုိးပြားေစလုိေသာေၾကာင့္ သုိ႔မဟုတ္ ျပည္႕စုံေစလုိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။

လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိမူ ဦးစားေပးျဖည္႕တင္းၾကရပါမည္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္တည္ရွင္သန္ႏုိင္ေရးအတြက္ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ လုိအင္ဆႏၵမ်ားကုိေကာ... သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္သလုိ ျဖည္႕တင္းၾကရပါမည္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ ျဖစ္ပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ လုိအင္ဆႏၵ၏ ဒုကၡေပးႏုိင္မႈကုိေတာ့ အေပၚယံသုံးသပ္ရုံႏွင့္ မသိႏုိင္ေပ။ (ဥပမာ ေကာင္းတာ လုိခ်င္တာပဲ ေကာင္းတာရမွာေပါ့ ဆုိတာမ်ဳိး.....) ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည္႕ရင္ေတာ့ အေျဖရတန္ေကာင္းပါရဲ႕... မရရင္ေတာ့.............. [ရုိးရုိးတုပ္ေကြးကေန ၀က္တုပ္ေကြး ျဖစ္ေပၚလာသလုိေပါ့.... အဆင့္ေတြအမ်ားႀကီးပါ စဥ္းစားဖုိ႔လုိပါလိမ့္မယ္]

မၾကာေသးခင္က တင္ထားတဲ့ပုိစ္တ္ မွာအေျဖကုိရွာၾကည္႕ႏုိင္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးလုိသူမ်ားကုိလည္း ႀကဳိဆုိပါ၏။

Comments

witch83 said…
လုိအင္ဆႏၵႏွင့္ လုိအပ္ခ်က္ မတူဘူးဆိုတာေတာ့ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လုိအင္ဆႏၵေတြက ျပည္႕စုံဖူလုံေသာေဒသမွ ေပၚေပါက္လာတယ္ဆိုတာ မမွန္ပါဘူး။ လိုအင္ဆႏၵဆိုတာ မျပည့္စံုတဲ့သူေတြမွာလည္း ရိွတတ္ပါတယ္။ ျဖစ္သင့္မျဖစ္သင့္၊ ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္ဆိုတာေတာ့ ရိွတာေပါ့ေလ။ "ေဆြးေႏြးလုိသူမ်ားကုိလည္း ႀကဳိဆုိပါ၏။ " ဆိုလို ့ပါ။
Libratun said…
“မမွန္ပါဘူး............. လည္းရွိတတ္ပါတယ္” နည္းနည္းေတာ့ လြဲေနသလုိပဲ...
Libratun said…
ျပည္႕စုံဖူလုံတယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ရရွိၿပီးသားအရာ တစ္ခုခုကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ အဲဒီေနရာကေန ေပါက္ဖြားလာတယ္ဆုိတာ ရွိၿပီးသားအရာကုိ (တူေသာအရာကုိ) ထပ္လုိခ်င္တာကုိေျပာပါတယ္ (လုိအင္ဆႏၵ/တဏွာပါ)။ မျပည္႕စုံ မဖူလုံ မရွိေသးတဲ့ အရာတစ္ခုကုိ ထပ္လုိခ်င္ဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီလုိ ထပ္လုိခ်င္တယ္ဆုိရင္ လုိအပ္ခ်က္အေနနဲ႔ အရင္ျဖည္႕ဆည္းၿပီးမွပဲ ထပ္လုိခ်င္လုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
chocothazin said…
ဟုတ္တယ္ သယ္ရင္းေရ
"စားရတဲ့ကေလး ငတ္တယ္" ဆိုတဲ့ၿမန္မာစကားေတာင္ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။ စားဖူးလို ့သာငတ္တာပါ။ တို ့ေတြလည္း တူတူပဲ။ ရေလလိုေလပါပဲ။ လိုအပ္မႈနဲ ့လိုခ်င္မႈ ခဲြၿခားနားလည္ဖုိ ့ၾကိဳးစားရဦးမယ္။
Needs and Wants ေပါ့။ အစ္မက လုိခ်င္မႈေနာက္ မလုိက္မိေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ရင္းနဲ႔ ေခတ္ေနာက္က်န္ခဲ့တာေလ။ iPhone, iPad ေတြနဲ႔လည္း ေ၀းေနတုန္းပဲ။ အလုိခ်င္ဆုံး kindle ေလးေတာင္ မ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ း( ေခြ်တာရတာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္ေလ။

Popular posts from this blog

ကျောင်းဖွင့်စနေ့

ကျွန်တော် လေးတန်းပြီးသွားတော့ ငါးတန်းရောက်တဲ့အခါ ကျွန်းတောလမ်းပေါ်က အ.လ.က (၃) လို့ခေါ်တဲ့ နှစ်ထပ်ကျောင်းဆောင်လေးကိုပြောင်းတက်ရတယ်။ ဖေကြီးက အဲဒီကျောင်းက ကျောင်းသားဟောင်းကိုး။ အရင်တုန်းကတော့ အဲဒီကျောင်းကို အလကား ၃ လို့ခေါ်ကြတဲ့အထိ နာမည်ဆိုးခဲ့တဲ့ကျောင်းလေးပေါ့။ ကျွန်တော် မတက်ရခင် နှစ်အနည်းငယ်ကမှ နာမည်ပြန်ကောင်းလာလို့ အဲဒီကျောင်းကို ဖေကြီးက ပို့လိုက်တယ်။ ကျောင်းတက်တဲ့အချိန် နှစ်တိုင်းထူးခြားတာတစ်ခုရှိတယ်။ စတက်တဲ့နေ့တိုင်း မိုးရွာတာပဲ။ ကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ စာစီစာကုံးရေးမယ်ဆို ကျွန်တော့်စာပိုဒ်တွေမှာ စိုရွှဲလို့။ မိုးနံ့တောင် သင်းနေရော။ ပြောင်လက်နေတဲ့ အင်္ကျီအဖြူ၊ ဘောင်းဘီ အစိမ်းရောင် တောက်တောက်လေးတွေ ကလည်း မိုးစက်လေးတွေနဲ့ ပဏံသင့်လို့။ နောက်မိုးကာအကြည်လေးတွေ၊ အရောင်လေးစုံလေးတွေ ကိုယ်စီနဲ့ မသိသေးတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ မိဘတွေနဲ့ အတူ အားလုံး ကျောင်းတံခါးကြီး ဖွင့်ချိန်ကို မျှော်တလင့်လင့်နဲ့ စောင့်နေလေရဲ့။ `ကလောင်´ ..... `ကလောင်´ ...... `ကလောင်´ ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးပြီ။ အေးစက်နေတဲ့ ခေါင်းလေးတွေ ထောင်သွားတယ်။ ဗွက်တွေဆော့ ထားတဲ့ ခြေထောက်လေးတွေ လှုပ်ရှားလာတယ်။ ဟော... ဆီမထည့်ရသေးတဲ့ ကျောင်းတံခါးကြီး တစ

A leaf

ခုတေလာ ဓာတ္ပုံေတြလုိက္ရုိက္ေနတယ္။ ေဖ့ဘြတ္လည္း သိပ္မတက္ခ်င္၊ ဂူဂဲလ္ပလပ္စ္ေတာ့ သုံးေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖဘမွာခ်ည္းဆုိေတာ့ မျဖစ္ျပန္။ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ေဒးေန႔က မဇြန္ရဲ႕စာတုိ႔ တျခားစာေတြ ဖတ္ျဖစ္ေတာ့လည္း ဘေလာ့ကုိ ျပန္လာခ်င္လာျပန္ေရာ။ ဒါနဲ႔ စည္စည္ကားကားေလးျဖစ္ေအာင္လုိ႔ နီးစပ္ရာကုိ ပုံေလးတပုံေပးၿပီး အက္ေဆး ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာေလး ဇြတ္ေရးခုိင္းလုိက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးေပးၾကပါတယ္။ း) သူတုိ႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေလးကုိ ဒီမွာ တင္ျဖစ္သြားတယ္။ ကဗ်ာေလးကေတာ့- A Leaf Being grateful to meet with a droplet,  Life's not simple and easy all the time though. Fortifying and surviving from the teases  Of people and insects. With the help of the droplets and the mother soil,  To its best, A Leaf is giving the beauty to the Earth. သစ္ရြက္ကေလး ေရစက္ေလးနဲ႔ ေတြ႕ေနရရင္ ဘ၀ႀကီးကအဆင္ေျပေနၿပီ။ ၾကာၾကာေနရေလာက္ေအာင္ေတာ့လည္း ဘ၀ႀကီးက လြယ္ကူ ရုိးရွင္းျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။ တုတ္ေတြ လက္ေတြရဲ႕ တြန္းထုိးေ၀ွ႔ျခင္း ပုိးေကာင္ေတြရဲ႕ ထုိးေဖာက္လႈိက္စားျခင္းေတြေအာက္ လူးလွိမ့္ တြ

ဆေးလိပ်လက်ဆောင်

မဝယ်ဘူး မယ်ခူးတဲ့ ဖက်စို၊ မီးမကူ နေပူမှာ မကင်အားလို့၊ ထားရတယ် အိပ်ရာအောက်မှာ၊ မင်းသောက်ဖို့ကို။ ညှာအနား ရှေ့သွားနှင့် ကိုက်လို့တို၊ မချိုတောင့်လိပ်ဆေး။ ပိုးမကူ ဝါချည်ဖြူတစ်ပင်ရစ်ကယ်နှင့်။ ငယ်ချစ်မောင် ရွှေဝသွားကို၊ ပါးလိုက်ကဲ့လေး။ မယ်ခွေရဲ့ မာစတာ ပိစ်လေးပါ။ အရင်က ကဗျာလေးတွေ အရမ်းကြိုက်လို့ လိုက်ဖတ်ပြီးတင်နေပါတယ်။ စကားပြေရေးဖို့တော့ အိမ်စာပေးလိုက်မယ်နော်။ း) အဟွတ် အဟွတ်