Skip to main content

ပေဟဠိ

စားလုိ႔ရတဲ့မုန္႔ထဲမွာ ေမြးကတည္းက ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္နဲ႔ ေမြးလာတဲ့ မုန္႕။ ဘာမုန္႔ပါလဲ။ း)

ျခြင္းခ်က္။  ။ တစ္ခုထက္ပုိ ရွိႏုိင္ပါတယ္။

Comments

Angel Shaper said…
တစ္ တစ္ တစ္။
ျပီးရင္ ေနာက္ဆံုးမွ လာေျဖမယ္။
သမီးအေျဖမွန္ေတြ လိုက္ေျပာေနႀကမွာစိုးလို့ေနာ္။ ဟိဟိ
မုန္႔က်ိဳးလိမ္... သိဘူး ထင္တာပဲ... :P
moekhar said…
ထင္တာပဲ
မုန္႕က်ိဳးလိမ္ ပဲ :P
Ree Noe Mann said…
မုန္႔ လက္ေကာက္ လဲ ေျပာလို႕ရတာပဲေနာ္

ကိုရီနို
desertraindrops said…
မငံု အေျဖမွန္လာၾကည္႕တာ။ :) မုန္႔႕က်ိဳးလိမ္ လို႔ေျဖပါတယ္။
ေရတမာ said…
မုန္႔ေလေပြ ဟိ
Libratun said…
အားလုံးမွန္ပါတယ္။ း)

မုန္႔လက္ေကာက္ ကကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာ ကုိရီႏုိနဲ႔တူတယ္။
မုန္႔က်ဳိးလိမ္၊ မုန္႔ေလေပြ၊ မွန္တာပဲ။

ထပ္ျဖည္႕ၾကည္႕လုိက္မယ္။ မုန္႔သခၤ်ဳိင္း၊ ေရမုန္႔၊ မုန္႔လင္မယား....

း)
Angel Shaper said…
ဟဟဟဟားးးးးးးးးးးး
အကုန္မွန္ပါတယ္။ ပထမဆု ယူႀကပါ။ ဟိဟိ
Libratun said…
pyan lar pee prize pay thwar tal pot :) u kya par u kya par lant tot lant tal :D

Popular posts from this blog

ကျောင်းဖွင့်စနေ့

ကျွန်တော် လေးတန်းပြီးသွားတော့ ငါးတန်းရောက်တဲ့အခါ ကျွန်းတောလမ်းပေါ်က အ.လ.က (၃) လို့ခေါ်တဲ့ နှစ်ထပ်ကျောင်းဆောင်လေးကိုပြောင်းတက်ရတယ်။ ဖေကြီးက အဲဒီကျောင်းက ကျောင်းသားဟောင်းကိုး။ အရင်တုန်းကတော့ အဲဒီကျောင်းကို အလကား ၃ လို့ခေါ်ကြတဲ့အထိ နာမည်ဆိုးခဲ့တဲ့ကျောင်းလေးပေါ့။ ကျွန်တော် မတက်ရခင် နှစ်အနည်းငယ်ကမှ နာမည်ပြန်ကောင်းလာလို့ အဲဒီကျောင်းကို ဖေကြီးက ပို့လိုက်တယ်။ ကျောင်းတက်တဲ့အချိန် နှစ်တိုင်းထူးခြားတာတစ်ခုရှိတယ်။ စတက်တဲ့နေ့တိုင်း မိုးရွာတာပဲ။ ကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ စာစီစာကုံးရေးမယ်ဆို ကျွန်တော့်စာပိုဒ်တွေမှာ စိုရွှဲလို့။ မိုးနံ့တောင် သင်းနေရော။ ပြောင်လက်နေတဲ့ အင်္ကျီအဖြူ၊ ဘောင်းဘီ အစိမ်းရောင် တောက်တောက်လေးတွေ ကလည်း မိုးစက်လေးတွေနဲ့ ပဏံသင့်လို့။ နောက်မိုးကာအကြည်လေးတွေ၊ အရောင်လေးစုံလေးတွေ ကိုယ်စီနဲ့ မသိသေးတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ မိဘတွေနဲ့ အတူ အားလုံး ကျောင်းတံခါးကြီး ဖွင့်ချိန်ကို မျှော်တလင့်လင့်နဲ့ စောင့်နေလေရဲ့။ `ကလောင်´ ..... `ကလောင်´ ...... `ကလောင်´ ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးပြီ။ အေးစက်နေတဲ့ ခေါင်းလေးတွေ ထောင်သွားတယ်။ ဗွက်တွေဆော့ ထားတဲ့ ခြေထောက်လေးတွေ လှုပ်ရှားလာတယ်။ ဟော... ဆီမထည့်ရသေးတဲ့ ကျောင်းတံခါးကြီး တစ

A leaf

ခုတေလာ ဓာတ္ပုံေတြလုိက္ရုိက္ေနတယ္။ ေဖ့ဘြတ္လည္း သိပ္မတက္ခ်င္၊ ဂူဂဲလ္ပလပ္စ္ေတာ့ သုံးေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖဘမွာခ်ည္းဆုိေတာ့ မျဖစ္ျပန္။ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ေဒးေန႔က မဇြန္ရဲ႕စာတုိ႔ တျခားစာေတြ ဖတ္ျဖစ္ေတာ့လည္း ဘေလာ့ကုိ ျပန္လာခ်င္လာျပန္ေရာ။ ဒါနဲ႔ စည္စည္ကားကားေလးျဖစ္ေအာင္လုိ႔ နီးစပ္ရာကုိ ပုံေလးတပုံေပးၿပီး အက္ေဆး ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာေလး ဇြတ္ေရးခုိင္းလုိက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးေပးၾကပါတယ္။ း) သူတုိ႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေလးကုိ ဒီမွာ တင္ျဖစ္သြားတယ္။ ကဗ်ာေလးကေတာ့- A Leaf Being grateful to meet with a droplet,  Life's not simple and easy all the time though. Fortifying and surviving from the teases  Of people and insects. With the help of the droplets and the mother soil,  To its best, A Leaf is giving the beauty to the Earth. သစ္ရြက္ကေလး ေရစက္ေလးနဲ႔ ေတြ႕ေနရရင္ ဘ၀ႀကီးကအဆင္ေျပေနၿပီ။ ၾကာၾကာေနရေလာက္ေအာင္ေတာ့လည္း ဘ၀ႀကီးက လြယ္ကူ ရုိးရွင္းျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။ တုတ္ေတြ လက္ေတြရဲ႕ တြန္းထုိးေ၀ွ႔ျခင္း ပုိးေကာင္ေတြရဲ႕ ထုိးေဖာက္လႈိက္စားျခင္းေတြေအာက္ လူးလွိမ့္ တြ

ဆေးလိပ်လက်ဆောင်

မဝယ်ဘူး မယ်ခူးတဲ့ ဖက်စို၊ မီးမကူ နေပူမှာ မကင်အားလို့၊ ထားရတယ် အိပ်ရာအောက်မှာ၊ မင်းသောက်ဖို့ကို။ ညှာအနား ရှေ့သွားနှင့် ကိုက်လို့တို၊ မချိုတောင့်လိပ်ဆေး။ ပိုးမကူ ဝါချည်ဖြူတစ်ပင်ရစ်ကယ်နှင့်။ ငယ်ချစ်မောင် ရွှေဝသွားကို၊ ပါးလိုက်ကဲ့လေး။ မယ်ခွေရဲ့ မာစတာ ပိစ်လေးပါ။ အရင်က ကဗျာလေးတွေ အရမ်းကြိုက်လို့ လိုက်ဖတ်ပြီးတင်နေပါတယ်။ စကားပြေရေးဖို့တော့ အိမ်စာပေးလိုက်မယ်နော်။ း) အဟွတ် အဟွတ်