Skip to main content

Dream Partner

ဘယ္ကိစၥမဆုိ လုပ္မယ္ဆုိရင္ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ေအာက္လုိင္းေတြ ခ်ၿပီး ရေအာင္ယူရမွာပါ။ ဒီကိစၥမွာေတာ့ ရမယ္ မရဘူး ေသခ်ာမေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ဘယ္လုိမွန္းထားတယ္ဆုိတာေတာ့ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အနာဂတ္ လက္တြဲေဖာ္ရဲ႕ ပုံရိပ္ေပါ့ (ခ်စ္သူမဟုတ္ဘူးေနာ္ အဆင့္ေက်ာ္တယ္ေျပာခ်င္ေျပာ)။ အစ္မႀကီးက အလကား ေၾကျငာခိုင္းတာဆုိေတာ့ အားနာနာနဲ႔ပဲ....... း)

၁။ ဘုရား၊ တရား၊ အဆုံးအမေတြကုိ နားလည္ရုံမက လုိက္နာသူျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ လုိက္နာခ်င္စိတ္ရွိသူ၊ ေသာ၀စၥႆတာဂုဏ္(ဆုိဆုံးမလြယ္ျခင္း၊ မွားမွန္းသိရင္ အမ်က္မထြက္ဘဲ ျပဳျပင္စိတ္ရွိျခင္း) နဲ႔ ျပည္႕စုံရင္ အေကာင္းဆုံးပါ။ ကံ ကံ၏ အက်ဳိးကုိ ယုံၾကည္သူလည္း ျဖစ္ရပါမယ္။

၁။ အေကာင္းျမင္စိတ္၊ စိတ္ထားေကာင္းသူျဖစ္ရပါမယ္။ ကုိယ္၊ ႏႈတ္ အမူအရာ ေျပျပစ္သူလည္း ျဖစ္ရပါဦးမယ္။

၁။ အမွန္အမွား၊ မွ်မွ်တတ ေတြးေခၚတတ္သူ၊ ေတြးေခၚႏုိင္သူ၊ ပြင့္လင္းတဲ့သူ၊ အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးႏုိင္သူ ျဖစ္ရပါမယ္။

၁။ ေခါင္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းလည္း လုိအပ္ပါတယ္။ (တစ္ခါတစ္ရံ ကားနဲ႔ သြားလုိ႔ အက်ဳိးသိပ္မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ေနရာမွာ ေလယာဥ္ ဒါမွ မဟုတ္ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္က မရွိမျဖစ္လုိအပ္ပါတယ္)

၁။ စဥ္းစားႏုိင္သူ၊ စဥ္းစားခ်င္စိတ္ရွိသူ ျဖစ္ရပါမယ္။

အဲဒါေလာက္ဆုိ အတုိင္းထက္အလြန္ပါပဲ။ ရုပ္ရည္ကေတာ့ ေျပာစရာမလုိပါဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိ ကၽြန္ေတာ္က ၾကည္႕မေကာင္းရင္ေတာ့ ႀကဳိက္မွာမဟုတ္ဘူး း) အခ်က္ေတြအားလုံးက တစ္ခု နဲ႔ တစ္ခု ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ တစ္ခုနဲ႔ လြတ္ရင္ေနာက္တစ္ခုနဲ႔ ညိပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွသာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္လိမ့္မယ္။ း)

ေဒါသႀကီးရင္ ေတာ့မႀကဳိက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြမွာ ေဒါသက Built in ေမာင္းႏွင္အားဆုိေတာ့ နားလည္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလြန္ကဲရဘူးေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္း ေျပာေျပာေနလုိ႔ ေနာက္ကလုိက္မယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လုိအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းက အားလုံးရွိ ထားတာေကာင္းလုိ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟင္း၀ုိင္းခ်က္မွာ။ မဟုတ္လုိ႔ သူမရွိရင္ ငတ္မွာေပါ့။ က်န္တာေတြလည္း လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ လုပ္ခ်င္စိတ္ရွိပါတယ္။ မွ်မွ်တတေပါ့။

စကားတစ္ခု ခဏခဏေျပာရင္ လုံး၀ မႀကဳိက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါက နားလည္ၿပီးနားေထာင္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခါတစ္ခါ ေမ့တတ္တာကုိး။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီစကားက အျပစ္တစ္ခု (ဘယ္သူ႔အျပစ္ျဖစ္ပါေစ၊ ကုိယ္နဲ႔ ဘာမွ မဆုိင္ဘဲ သူမ်ား ရုန္းကန္ရတာကုိ သနားစိတ္နဲ႔ အျပစ္တင္ေလ့ရွိၾကတယ္)၊ ၿပီးသြားခဲ့တဲ့ အမွားတစ္ခုကုိ ထပ္ခါထပ္ခါေျပာတာမ်ဳိး ဆုိရင္ေတာ့ သည္းမခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သည္းခံႏုိင္တာထက္ အၿမဲတမ္း နည္းနည္းပုိၿပီး သည္းခံႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္က အုိေသြးပါ။ ဘာလုိ႔ဆုိ ေဖာ္၀ဒ္ေမးလ္က ေဗဒင္မွာ အရမ္းမွန္လုိ႔။ း)

ၿပီးပါၿပီ။ ဒီစာဖတ္ၿပီး ကြာလီဖုိင္း မျဖစ္ဘူးဆုိၿပီး စိတ္ဓာတ္မက်နဲ႔ေနာ္။ :P ေနာက္တာ

Comments

WWKM said…
ၾကီးက်ယ္ပါ႔ကြယ္..
ဒီအခ်က္ေတြ အားလံုးလိုအပ္ရင္ေတာ႔ လူပ်ိဳၾကီးသာလုပ္.(အားေပးတယ္) :D
ေနာက္ဆံုး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ စံမမွီတာေလးကို ခ်စ္မိ
သြားခဲ႔ရင္ေတာ႔လည္း.. ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စံေတြအတြက္ ဘြာေတးပါ အစ္မရယ္လို႔ ေျပာမွာ ျမင္ေယာင္မိေသး.း)

အဟဲ..စတာပါ. အတည္မယူနဲ႔....
(ဒီစာသားက သူမ်ားေရးတာဖတ္ျပီး တတ္လာတာ.)း)

ေရးတုန္းကေရးခိုင္းျပီးမွ နွိပ္ကြတ္တယ္ မထင္ပါနဲ႔ဦး။

ဆုေတာင္းေပးသြားပါမယ္..
စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူေလးကို အျမန္ဆံုးေတြ႔နိုင္ပါေစ။

ေရးေပးတာ ေက်းဇူး။

အစ္မ၀ါ
Libratun said…
အဲလုိျဖစ္ႏုိင္တယ္ ဆုိတာလည္း တြက္ထားၿပီးသားေလ။ အဲလုိေတြျဖစ္ေနတာ ျမင္ေနရတာကုိး။ မမွီခဲ့ရင္ ေနာက္မွ မွီေအာင္လုပ္ရမွာေပါ့။ ဆုိဆုံးမလြယ္ဖုိ႔လုိတာ အဲဒါေၾကာင့္ း) နားလည္ေပးႏုိင္ပါတယ္ မ၀ါရဲ႕။ အေစာႀကီးလာဖတ္လုိ႔ ေက်းဇူးဗ်ာ း)
ကပၸိယၾကီးကလဲ
အပူရွာဦးမလို႕လား :P
naychi said…
ေအးဟာ.. ငါလုိလူမ်ိဳး ေနာက္တေယာက္မရွိႏိုင္ေတာ့ နင္လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္မွာေတာ့ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ။
ငါနံပါတ္ ၁ အခ်က္(ေတြ) နဲ႕ျပည္႕စုံတယ္။ ဟိဟိ း)))

အိပ္ေဖာ္အိပ္ဖက္ အေၾကာင္း ဖတ္သြားပါတယ္။
ေမေလး said…
ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနသူမ်ားးးးးးး :D
Anonymous said…
ဘုန္းၾကီး တူတူ၀တ္ရင္ ဟိုဘက္ေက်ာင္း ဒီဘက္ေက်ာင္း ေနရေအာင္ဗ်ာ
chocothazin said…
သတိထားမိတာ တစ္ခုက ၁ ေတြခ်ည္းပဲတပ္ထားပါလား။

အင္း မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ေလ။

Popular posts from this blog

ကျောင်းဖွင့်စနေ့

ကျွန်တော် လေးတန်းပြီးသွားတော့ ငါးတန်းရောက်တဲ့အခါ ကျွန်းတောလမ်းပေါ်က အ.လ.က (၃) လို့ခေါ်တဲ့ နှစ်ထပ်ကျောင်းဆောင်လေးကိုပြောင်းတက်ရတယ်။ ဖေကြီးက အဲဒီကျောင်းက ကျောင်းသားဟောင်းကိုး။ အရင်တုန်းကတော့ အဲဒီကျောင်းကို အလကား ၃ လို့ခေါ်ကြတဲ့အထိ နာမည်ဆိုးခဲ့တဲ့ကျောင်းလေးပေါ့။ ကျွန်တော် မတက်ရခင် နှစ်အနည်းငယ်ကမှ နာမည်ပြန်ကောင်းလာလို့ အဲဒီကျောင်းကို ဖေကြီးက ပို့လိုက်တယ်။ ကျောင်းတက်တဲ့အချိန် နှစ်တိုင်းထူးခြားတာတစ်ခုရှိတယ်။ စတက်တဲ့နေ့တိုင်း မိုးရွာတာပဲ။ ကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ စာစီစာကုံးရေးမယ်ဆို ကျွန်တော့်စာပိုဒ်တွေမှာ စိုရွှဲလို့။ မိုးနံ့တောင် သင်းနေရော။ ပြောင်လက်နေတဲ့ အင်္ကျီအဖြူ၊ ဘောင်းဘီ အစိမ်းရောင် တောက်တောက်လေးတွေ ကလည်း မိုးစက်လေးတွေနဲ့ ပဏံသင့်လို့။ နောက်မိုးကာအကြည်လေးတွေ၊ အရောင်လေးစုံလေးတွေ ကိုယ်စီနဲ့ မသိသေးတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ မိဘတွေနဲ့ အတူ အားလုံး ကျောင်းတံခါးကြီး ဖွင့်ချိန်ကို မျှော်တလင့်လင့်နဲ့ စောင့်နေလေရဲ့။ `ကလောင်´ ..... `ကလောင်´ ...... `ကလောင်´ ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးပြီ။ အေးစက်နေတဲ့ ခေါင်းလေးတွေ ထောင်သွားတယ်။ ဗွက်တွေဆော့ ထားတဲ့ ခြေထောက်လေးတွေ လှုပ်ရှားလာတယ်။ ဟော... ဆီမထည့်ရသေးတဲ့ ကျောင်းတံခါးကြီး တစ

A leaf

ခုတေလာ ဓာတ္ပုံေတြလုိက္ရုိက္ေနတယ္။ ေဖ့ဘြတ္လည္း သိပ္မတက္ခ်င္၊ ဂူဂဲလ္ပလပ္စ္ေတာ့ သုံးေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖဘမွာခ်ည္းဆုိေတာ့ မျဖစ္ျပန္။ ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ေဒးေန႔က မဇြန္ရဲ႕စာတုိ႔ တျခားစာေတြ ဖတ္ျဖစ္ေတာ့လည္း ဘေလာ့ကုိ ျပန္လာခ်င္လာျပန္ေရာ။ ဒါနဲ႔ စည္စည္ကားကားေလးျဖစ္ေအာင္လုိ႔ နီးစပ္ရာကုိ ပုံေလးတပုံေပးၿပီး အက္ေဆး ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာေလး ဇြတ္ေရးခုိင္းလုိက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးေပးၾကပါတယ္။ း) သူတုိ႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေလးကုိ ဒီမွာ တင္ျဖစ္သြားတယ္။ ကဗ်ာေလးကေတာ့- A Leaf Being grateful to meet with a droplet,  Life's not simple and easy all the time though. Fortifying and surviving from the teases  Of people and insects. With the help of the droplets and the mother soil,  To its best, A Leaf is giving the beauty to the Earth. သစ္ရြက္ကေလး ေရစက္ေလးနဲ႔ ေတြ႕ေနရရင္ ဘ၀ႀကီးကအဆင္ေျပေနၿပီ။ ၾကာၾကာေနရေလာက္ေအာင္ေတာ့လည္း ဘ၀ႀကီးက လြယ္ကူ ရုိးရွင္းျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။ တုတ္ေတြ လက္ေတြရဲ႕ တြန္းထုိးေ၀ွ႔ျခင္း ပုိးေကာင္ေတြရဲ႕ ထုိးေဖာက္လႈိက္စားျခင္းေတြေအာက္ လူးလွိမ့္ တြ

ဆေးလိပ်လက်ဆောင်

မဝယ်ဘူး မယ်ခူးတဲ့ ဖက်စို၊ မီးမကူ နေပူမှာ မကင်အားလို့၊ ထားရတယ် အိပ်ရာအောက်မှာ၊ မင်းသောက်ဖို့ကို။ ညှာအနား ရှေ့သွားနှင့် ကိုက်လို့တို၊ မချိုတောင့်လိပ်ဆေး။ ပိုးမကူ ဝါချည်ဖြူတစ်ပင်ရစ်ကယ်နှင့်။ ငယ်ချစ်မောင် ရွှေဝသွားကို၊ ပါးလိုက်ကဲ့လေး။ မယ်ခွေရဲ့ မာစတာ ပိစ်လေးပါ။ အရင်က ကဗျာလေးတွေ အရမ်းကြိုက်လို့ လိုက်ဖတ်ပြီးတင်နေပါတယ်။ စကားပြေရေးဖို့တော့ အိမ်စာပေးလိုက်မယ်နော်။ း) အဟွတ် အဟွတ်