မာနပြိုင်ကြ ထိခိုက်ကြပြန်
သိမ်ငယ်တခါ တွက်ကပ်တလှည့်
ကလေးထက်ပင် ကလေးဆန်ကြ
အနှီလူကြီးတွေပါတကား။
တွေ့ရတာတော့ ဝမ်းသာပါ၏
ထို့ထပ်နောက်ခါ မတွေ့ချင်ပါ
သို့ပေမယ့်လည်း ငြင်းဆန်မရ
ဒီဘဝမှာ
တွေ့တော့ တွေ့ရလိမ့်ဦးမည်။
Libratun (0000 hr)
June 17 2011
ကျွန်တော် လေးတန်းပြီးသွားတော့ ငါးတန်းရောက်တဲ့အခါ ကျွန်းတောလမ်းပေါ်က အ.လ.က (၃) လို့ခေါ်တဲ့ နှစ်ထပ်ကျောင်းဆောင်လေးကိုပြောင်းတက်ရတယ်။ ဖေကြီးက အဲဒီကျောင်းက ကျောင်းသားဟောင်းကိုး။ အရင်တုန်းကတော့ အဲဒီကျောင်းကို အလကား ၃ လို့ခေါ်ကြတဲ့အထိ နာမည်ဆိုးခဲ့တဲ့ကျောင်းလေးပေါ့။ ကျွန်တော် မတက်ရခင် နှစ်အနည်းငယ်ကမှ နာမည်ပြန်ကောင်းလာလို့ အဲဒီကျောင်းကို ဖေကြီးက ပို့လိုက်တယ်။ ကျောင်းတက်တဲ့အချိန် နှစ်တိုင်းထူးခြားတာတစ်ခုရှိတယ်။ စတက်တဲ့နေ့တိုင်း မိုးရွာတာပဲ။ ကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ စာစီစာကုံးရေးမယ်ဆို ကျွန်တော့်စာပိုဒ်တွေမှာ စိုရွှဲလို့။ မိုးနံ့တောင် သင်းနေရော။ ပြောင်လက်နေတဲ့ အင်္ကျီအဖြူ၊ ဘောင်းဘီ အစိမ်းရောင် တောက်တောက်လေးတွေ ကလည်း မိုးစက်လေးတွေနဲ့ ပဏံသင့်လို့။ နောက်မိုးကာအကြည်လေးတွေ၊ အရောင်လေးစုံလေးတွေ ကိုယ်စီနဲ့ မသိသေးတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ မိဘတွေနဲ့ အတူ အားလုံး ကျောင်းတံခါးကြီး ဖွင့်ချိန်ကို မျှော်တလင့်လင့်နဲ့ စောင့်နေလေရဲ့။ `ကလောင်´ ..... `ကလောင်´ ...... `ကလောင်´ ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးပြီ။ အေးစက်နေတဲ့ ခေါင်းလေးတွေ ထောင်သွားတယ်။ ဗွက်တွေဆော့ ထားတဲ့ ခြေထောက်လေးတွေ လှုပ်ရှားလာတယ်။ ဟော... ဆီမထည့်ရသေးတဲ့ ကျောင်းတံခါးကြီး တစ
Comments
ရန္ျဖစ္ျပန္ခ်စ္ စိတ္လက္တစ္သစ္
ရန္ေတြျဖစ္ျငားစိတ္မွတ္မထား
စိတ္အားမငယ္ တို႕ခင္တြယ္...
ခုတ္မယ္ထစ္မယ္လာၾကကြယ္...
မလည္မ၀ယ္ ေဒါင္းၾကမယ္...
အေမာေျပကြယ္ အပန္းေျပကြယ္....
:-P